De weg naar Kandy

De weg naar Kandy.
We gaan met een taxibusje naar Kandy, er is geen trein naartoe en met de bus duurt het wel erg lang, deze stopt bij elke halte. We gaan op pad maar de chauffeur rijdt eerst naar zijn huis, een tv wordt er ingeladen. Deze moet hij naar zijn ouders brengen. Kan in een moeite door. Na een uur stopt hij langs de weg, er staat een altaar en hij geeft wat geld en gaat bidden. Alle chauffeurs die hier langs rijden doen dat, voor een veilige reis. We rijden door de specerijen route en hij stopt bij een kruidentuin. Dat verhaal kennen we al, en de wonderolie is al gekocht, de verkoper blijft het proberen maar we trappen er niet in. We willen wel lekker wat drinken, we vragen of de chauffeur ook wat wil, hij wil cola dat vinden ze hier allemaal heerlijk en hebben ze thuis niet in de koelkast staan. Na een veilige rit komen we aan in Kandy, de derde grote stad van Sri Lanka. Ons hotel ligt net buiten de stad op een berg in de natuur. We gaan gelijk op pad om bij het station kaartjes te kopen voor de beroemde treinreis van Kandy naar Ella. Helaas het is hier vakantie en erg druk, helaas geen kaartjes meer voor gereserveerde stoelen, dan maar op de dag zelf een kaartje kopen en hopen op een zitplaats. We lopen naar het Kandy-meer, een stukje rust in de drukke stad. We lopen langs een gebouw waar de Kandy-dansers optreden, dat lijkt ons wel leuk en om vijf uur zitten we vooraan te genieten van de dansshow. Ze beelden dansen van vroeger uit met de klederdracht van toen. Aan het eind gaan er nog een paar over vuur lopen, we doen het ze niet na. Het is al donker als we terug naar het hotel gaan. Daar hebben ze een dinerbuffet met zoveel heerlijke gerechten, dat kunnen we niet weerstaan. Met natuurlijk te volle buiken rollen we het bed in. De volgende ochtend gaan we naar de tempel vd tand. De tand is van een overleden Boeddha, de tand is gered tijdens de crematie en door een Indische prinses mee naar Kandy genomen. Daar werd om de tand heen een heel tempelcomplex gebouwd, het heiligdom van zeer veel pelgrims. Bij de ingang worden we gefouilleerd, mannen en vrouwen apart, dit omdat er in 1998 een zeer bloedige aanslag in de tempel is geweest. We hebben onze lange broek aan en de schouders zijn bedekt, dit is verplicht. Het is een groot ommuurd complex, bij de tempel zelf moeten we verder op blote voeten, om half tien begint er elke dag een ceremonie, iedereen wil dan bloemen offeren aan de tand, wij kopen ook een mandje bloemen en schuifelen met de rij mee naar binnen. Het ziet er van binnen prachtig uit, veel schilderwerk en prachtige zilverwerk. We lopen met de menigte mee de trappen op naar de eerste verdieping, in een verschrikkelijke drukte met veel geduw. Heel veel Srilankanen die allemaal haast hebben om niets van de ceremonie te missen. Op de eerste verdiepeng is het heiligdom vd tand, je ziet hem niet, hij staat in een heilige kamer. Deze is gesloten met zware zilveren deuren. De mensen offeren hun bloemen met veel gebeden, wij zetten onze bloemen ook op de zeer lange tafels. We lopen door erg mooi beschilderde kamers naar buiten. Bij de achteruitgang van de Tempel loop je naar een begraafplaats van Engelsen uit de 18de eeuw, de Engelse kolonisten, we worden rondgeleid door een jongen die het daar netjes houdt, samen met een oudere man, hij wordt betaald door een Engels fonds, In 2013 heeft prins Charles deze begraafplaats bezocht en een persoonlijke bijdrage gegeven. De jongen wist het nog goed en vooral de erg grote oren vd prins waren hem bijgebleven. Genoeg gelopen we gaan met de tuc tuc terug naar het hotel, maar net voor het hotel is een begraafplaats van de tweede wereld oorlog. Ook weer super onderhouden en met een geweldig mooie plantengroei. We lopen hier rond en degene die het hier bijhoudt, geeft vol trots een rondleiding. Hier liggen ook 2 Hollanders begraven. Ook dit was weer zeer interessant. Het wordt weer tijd voor een duik in het zwembad en verder relaxen, morgen proberen om met de trein naar Ella te gaan.