Van Koh Rong Samloen naar Phnom Penh.
Blijf op de hoogte en volg Johan en Fabiola
19 Januari 2018 | Cambodja, Phnom-Penh
Van Koh Rong Samloen via Sihanoukville naar Phnom Penh
15 en 16-01-2017
Deze dagen lekker lui doorgebracht op het eiland, omdat Johan niet lekker was, de eerste dag helemaal niets gedaan alleen s avonds naar het restaurantje gelopen Dit lukt Fa met hulp van Johan, Van ons terras moeten we 4 treden naar beneden, om Fa goed te ondersteunen staan Johan en Fa allebei op de bovenste trede. En ja hoor, twee westerse gewichten zijn niet goed voor Aziatische bouwwerken, we horen een gekraak en Johan zakt 30 cm naar beneden. Gelukkig blijft de tree dan ergens op hangen en zakken we niet verder, natuurlijk weer buikpijn van het lachen en nu weten we het zeker, niet meer met zijn tweeen ergens op gaan staan.
De volgende dag is Johan wat opgeknapt en gaan we snorkelen. We hebben een eigen boot met schipper en varen naar een koraalrif en plonzen het water in. Wat een luxe we zijn er maar met zijn tweeen, er is veel mooi koraal te zien en heel veel kleine vissen, en grotere gestreepte vissen maar niet veel kleurrijke vissen. We trappen allebei op een zeeegel, nou dat doet erg zeer, het bijt want er zitgif in. Toch vermaken we ons wel drie kwartier, dan de boot weer in, dat is moelijker dan eruit. Er hangt een gammel trapje langs de boot maar met wat duw en trekwerk zit Fa weer op de boot. Johan heeft nog last van zijn voet en laat het de schipper zien, deze gaat er met een lat op slaan, dit moet helpen tegen het gif, maar Johan heeft er niet veel baat bij.( zelfs de volgende dag voelt hij het nog) We varen een stuk verder en dan krijgen we vd schipper een klos nylon met een haak en lood eraan. We gaan vissen, dat is nog moeilijker dan gedacht, Als je maar net iets voelt moet je al slaan en ophalen, de schipper vangt er al een paar en dan…. Ja hoor Fa heeft vissersbloed een mooi visje aan de haak. Ze worden door de schipper in een emmer bewaard, want hij gaat ze straks opeten, dat is eigenlijk wel zielig.Weer terug bij de pier zien we dat het eb is geworden dit houd ook in dat de kade nu een stuk hoger ligt. Maar ook dit lukt ons weer. Vanavond nog lekker genieten van ons mooie terras met uitzicht want morgen gaan we weer verder naar Phnom Penh
17-01-2018
Om 9 uur met de boot van het eiland terug naar Sihanoukville, na 45 min zijn we er al, ons busje naar Phnom Penh vertrekt pas om half twee dus we gaan lekker aan zee naar de boten kijken. Het is een komen en gaan op de pier, we vervelen ons niet. Om half twee gaan we met de minivan op pad naar Phnom Pen, we hebben weer dezelfde plaatsen kunnen reserveren en zitten goed. Op de achterste rij zitten 3 lange jongens die zitten niet zo confortabel. We doezelen wat en stoppen 2 keer en om half 7 zijn we in Phnom Penh, snel naar het hotel en om half 8 zitten we met een biertje en cocktail in de skybar vh hotel met een mooiuitzicht over Phnom Penh. Als je er doorheen rijdt is er niets moois aan de stad maar van bovenaf ziet het er heel wat beter uit. S Avonds regelt Johan nog een tuctuc voor de volgende morgen om de stad te bezoeken.
18-01-2018
Eerst Jolanda gefeliciteerd die nu ook bij de club van 50 hoort. Als we aan het ontbijt zitten, zit de tuctucchauffeur al naar ons te zwaaien, hij heeft er zin in. Eerst naar de Vietnamese ambassade, want om Vietnam in te komen heb je een visum nodig en dit kun je niet aan de grens kopen. We hebben geluk er is niemand voor ons, maar we kunnen morgenochtend ons paspoort weer ophalen, of je moet 10 dollar pp meer betalen dan is het binnen een uur klaar.Dan maar morgen het kost toch al 50 dollar pp. Heel raar als je in Duitsland woont heb je geen visum nodig. We gaan weer op pad naar het koningklijk paleis. Het is in de 19e eeuw gebouwd door een koning, niet 1 complex maar verschillende complexen zijn er gebouwd. Er staat ook de beroemde zilveren pagode, de vloer bestaat uit 5329 zilveren tegels en in de pagode staan vele boeddhabeelden gemaakt van puur goud en ingezet met diamanten. Langs de muren staan 24 kasten waarin de cadeau s bewaard worden die aan de koning geschonken zijn door andere vorstenhuizen. Heel veel rijkdom in een land waar veel echte arme mensen wonen.
Dan gaan we naar de S21 gevangenis, dit was vroeger een middelbare school, maar toen Pol Pot aan de macht kwam werd het een gevangenis. 17 April 1975 kwam hij aan de macht in drie dagen tijd moesten al de mensen van Phnom Penh de stad uit naar het platteland. Pol Pot wilde het land agrarisch maken en de mensen moesten op het platteland rijst maken, terwijl ze niet wisten hoe het moest, zelf kregen ze maar 2 bakjes rijst per dag voor 12 uur werken. Al de intelectuele mensen zoals artsen rechters docenten of bv mensen met een bril liet Pol Pot oppakken, aan hun had hij niets. Ze gingen naar de S21 gevangenis en werden daar verschrikkelijk gemarteld, elke dag weer dag en nacht, ze moesten een confession schrijven waarin ze vertelden spion vd CIA of Russen te zijn. Zolang ze niet tekenden gingen de martelingen door, hadden ze getekend dan werden ze dood geknuppeld , verdronken of keel doorgesneden. Ze werden niet gedood door kogels want dat maakte en was te duur . En rondom de school mocht niemand weten wat zich daar af speelden. De gevangenen mochten geen geluid maken want dan werd je gemarteld, je moest in de cel liggen, bewoog je werd je gemarteld. Het moet daat een hel voor de mensen geweest zijn, de school staat er nog en de cellen ook. De Kmer maakte van iedereen foto s bij binnenkomst van de gevangenis. Heel veel foto s zijn bewaard gebleven en tentoongesteld in de cellen. We hebben een audiotour in het Nederlands( dat ze die hier hebben) gedaan, en zijn veel over deze verschrikkelijke oorlog te weten gekomen. Van de 3 miljoen mensen die in Pnom Penh woonden zijn er 1.5 miljoen omgekomen, of vermoord of door de honger gestorven. In Cambodja zelf is een kwart vd bevolking omgekomen. En deze verschrikkingen waren pas 40 jaar geleden, ongelofelijk. We gaan terug naar het hotel om deze indrukken te verwerken, maar wel bij een heerlijk zwembad en zonnetje. S Avonds gaan we schuin tegenover het hotel bij mama eten, een klein restaurantje met heeeerlijk eten. De eigenaar bedient in zijn smoezelige hemd, hij spreekt wel veel talen. Als we met hem aan de praat komen blijkt hij zeer bereisd te zijn hij heeft Archeologie en History gestudeerd en geeft lezingen in het buitenland. Hij geeft les op de universiteit, maar in Cambodja is het loon hiervoor erg laag. Daarom dit restaurantje erbij, dat elke avond vol zit.
19-01-2018
Hoera Frank is jarig, ook alweer een jaartje ouder. We gaan naar de Killing Fields oftewel de velden des doods. In Cambodja werden na de oorlog zo n 400 massagraven ontdekt, de bekendste is Choeung Ek, deze ligt 10 km buiten Pnom Penh. Het was vroeger een chineese begraafplaats in een moerrassig gebied, de gevangenen vd S21 werden hier naar toe gebracht en gedood. Op een vreselijke manier, er staat een boom en daar slingerden ze baby s en kleine kinderen tegenaan om ze te doden. Andere mensen sloegen ze met stokken en bijlen dood, ze gooiden ze in massagraven en omdat er wel eens bleven leven gooiden ze er ook nog chemicalien overheen, dit was gelijk tegen de stank. Er ligt ook een massagraf van Khmersoldaten, deze vochten in het grensgebied en Pol Pot vertrouwde ze niet, ze zijn onthoofd en de lichamen liggen in dit massagraf. We horen via de audio ( ook weer in het nederlands) vele gruwelijke verhalen Je kunt je niet voorstellen hoe gruwelijk de mens kan zijn, Pol Pot haalde jonge jongens vh platteland die niet konden lezen en zij waren makkelijk te beinvloeden. Als je over de velden loopt ziet het er vredig uit, de gebouwen staan er niet meer deze zijn gesloopt net na de oorlog omdat de mensen alles konden gebruiken. Veel slachtoffers zijn nog niet opgegraven en bij hevige regenval kunnen er botten en kledingstukken zichtbaar worden. In het midden vd velden staat een herdenkingsmonument hierin liggen 8985 schedels, omdat het monument vol is laat men de andere schedels in de grond liggen. Dat er zoveel mensen vermoord zijn in 3 jaar en 8 maanden, ongelofelijk. Wij hebben thuis de film: First they killed my father gekeken, een hele indrukwekkende film over deze tijd. Vol indrukken gaan we terug naar het hotel, vanmiddag weer klaarmaken voor de reis van morgen naar Vietnam.
15 en 16-01-2017
Deze dagen lekker lui doorgebracht op het eiland, omdat Johan niet lekker was, de eerste dag helemaal niets gedaan alleen s avonds naar het restaurantje gelopen Dit lukt Fa met hulp van Johan, Van ons terras moeten we 4 treden naar beneden, om Fa goed te ondersteunen staan Johan en Fa allebei op de bovenste trede. En ja hoor, twee westerse gewichten zijn niet goed voor Aziatische bouwwerken, we horen een gekraak en Johan zakt 30 cm naar beneden. Gelukkig blijft de tree dan ergens op hangen en zakken we niet verder, natuurlijk weer buikpijn van het lachen en nu weten we het zeker, niet meer met zijn tweeen ergens op gaan staan.
De volgende dag is Johan wat opgeknapt en gaan we snorkelen. We hebben een eigen boot met schipper en varen naar een koraalrif en plonzen het water in. Wat een luxe we zijn er maar met zijn tweeen, er is veel mooi koraal te zien en heel veel kleine vissen, en grotere gestreepte vissen maar niet veel kleurrijke vissen. We trappen allebei op een zeeegel, nou dat doet erg zeer, het bijt want er zitgif in. Toch vermaken we ons wel drie kwartier, dan de boot weer in, dat is moelijker dan eruit. Er hangt een gammel trapje langs de boot maar met wat duw en trekwerk zit Fa weer op de boot. Johan heeft nog last van zijn voet en laat het de schipper zien, deze gaat er met een lat op slaan, dit moet helpen tegen het gif, maar Johan heeft er niet veel baat bij.( zelfs de volgende dag voelt hij het nog) We varen een stuk verder en dan krijgen we vd schipper een klos nylon met een haak en lood eraan. We gaan vissen, dat is nog moeilijker dan gedacht, Als je maar net iets voelt moet je al slaan en ophalen, de schipper vangt er al een paar en dan…. Ja hoor Fa heeft vissersbloed een mooi visje aan de haak. Ze worden door de schipper in een emmer bewaard, want hij gaat ze straks opeten, dat is eigenlijk wel zielig.Weer terug bij de pier zien we dat het eb is geworden dit houd ook in dat de kade nu een stuk hoger ligt. Maar ook dit lukt ons weer. Vanavond nog lekker genieten van ons mooie terras met uitzicht want morgen gaan we weer verder naar Phnom Penh
17-01-2018
Om 9 uur met de boot van het eiland terug naar Sihanoukville, na 45 min zijn we er al, ons busje naar Phnom Penh vertrekt pas om half twee dus we gaan lekker aan zee naar de boten kijken. Het is een komen en gaan op de pier, we vervelen ons niet. Om half twee gaan we met de minivan op pad naar Phnom Pen, we hebben weer dezelfde plaatsen kunnen reserveren en zitten goed. Op de achterste rij zitten 3 lange jongens die zitten niet zo confortabel. We doezelen wat en stoppen 2 keer en om half 7 zijn we in Phnom Penh, snel naar het hotel en om half 8 zitten we met een biertje en cocktail in de skybar vh hotel met een mooiuitzicht over Phnom Penh. Als je er doorheen rijdt is er niets moois aan de stad maar van bovenaf ziet het er heel wat beter uit. S Avonds regelt Johan nog een tuctuc voor de volgende morgen om de stad te bezoeken.
18-01-2018
Eerst Jolanda gefeliciteerd die nu ook bij de club van 50 hoort. Als we aan het ontbijt zitten, zit de tuctucchauffeur al naar ons te zwaaien, hij heeft er zin in. Eerst naar de Vietnamese ambassade, want om Vietnam in te komen heb je een visum nodig en dit kun je niet aan de grens kopen. We hebben geluk er is niemand voor ons, maar we kunnen morgenochtend ons paspoort weer ophalen, of je moet 10 dollar pp meer betalen dan is het binnen een uur klaar.Dan maar morgen het kost toch al 50 dollar pp. Heel raar als je in Duitsland woont heb je geen visum nodig. We gaan weer op pad naar het koningklijk paleis. Het is in de 19e eeuw gebouwd door een koning, niet 1 complex maar verschillende complexen zijn er gebouwd. Er staat ook de beroemde zilveren pagode, de vloer bestaat uit 5329 zilveren tegels en in de pagode staan vele boeddhabeelden gemaakt van puur goud en ingezet met diamanten. Langs de muren staan 24 kasten waarin de cadeau s bewaard worden die aan de koning geschonken zijn door andere vorstenhuizen. Heel veel rijkdom in een land waar veel echte arme mensen wonen.
Dan gaan we naar de S21 gevangenis, dit was vroeger een middelbare school, maar toen Pol Pot aan de macht kwam werd het een gevangenis. 17 April 1975 kwam hij aan de macht in drie dagen tijd moesten al de mensen van Phnom Penh de stad uit naar het platteland. Pol Pot wilde het land agrarisch maken en de mensen moesten op het platteland rijst maken, terwijl ze niet wisten hoe het moest, zelf kregen ze maar 2 bakjes rijst per dag voor 12 uur werken. Al de intelectuele mensen zoals artsen rechters docenten of bv mensen met een bril liet Pol Pot oppakken, aan hun had hij niets. Ze gingen naar de S21 gevangenis en werden daar verschrikkelijk gemarteld, elke dag weer dag en nacht, ze moesten een confession schrijven waarin ze vertelden spion vd CIA of Russen te zijn. Zolang ze niet tekenden gingen de martelingen door, hadden ze getekend dan werden ze dood geknuppeld , verdronken of keel doorgesneden. Ze werden niet gedood door kogels want dat maakte en was te duur . En rondom de school mocht niemand weten wat zich daar af speelden. De gevangenen mochten geen geluid maken want dan werd je gemarteld, je moest in de cel liggen, bewoog je werd je gemarteld. Het moet daat een hel voor de mensen geweest zijn, de school staat er nog en de cellen ook. De Kmer maakte van iedereen foto s bij binnenkomst van de gevangenis. Heel veel foto s zijn bewaard gebleven en tentoongesteld in de cellen. We hebben een audiotour in het Nederlands( dat ze die hier hebben) gedaan, en zijn veel over deze verschrikkelijke oorlog te weten gekomen. Van de 3 miljoen mensen die in Pnom Penh woonden zijn er 1.5 miljoen omgekomen, of vermoord of door de honger gestorven. In Cambodja zelf is een kwart vd bevolking omgekomen. En deze verschrikkingen waren pas 40 jaar geleden, ongelofelijk. We gaan terug naar het hotel om deze indrukken te verwerken, maar wel bij een heerlijk zwembad en zonnetje. S Avonds gaan we schuin tegenover het hotel bij mama eten, een klein restaurantje met heeeerlijk eten. De eigenaar bedient in zijn smoezelige hemd, hij spreekt wel veel talen. Als we met hem aan de praat komen blijkt hij zeer bereisd te zijn hij heeft Archeologie en History gestudeerd en geeft lezingen in het buitenland. Hij geeft les op de universiteit, maar in Cambodja is het loon hiervoor erg laag. Daarom dit restaurantje erbij, dat elke avond vol zit.
19-01-2018
Hoera Frank is jarig, ook alweer een jaartje ouder. We gaan naar de Killing Fields oftewel de velden des doods. In Cambodja werden na de oorlog zo n 400 massagraven ontdekt, de bekendste is Choeung Ek, deze ligt 10 km buiten Pnom Penh. Het was vroeger een chineese begraafplaats in een moerrassig gebied, de gevangenen vd S21 werden hier naar toe gebracht en gedood. Op een vreselijke manier, er staat een boom en daar slingerden ze baby s en kleine kinderen tegenaan om ze te doden. Andere mensen sloegen ze met stokken en bijlen dood, ze gooiden ze in massagraven en omdat er wel eens bleven leven gooiden ze er ook nog chemicalien overheen, dit was gelijk tegen de stank. Er ligt ook een massagraf van Khmersoldaten, deze vochten in het grensgebied en Pol Pot vertrouwde ze niet, ze zijn onthoofd en de lichamen liggen in dit massagraf. We horen via de audio ( ook weer in het nederlands) vele gruwelijke verhalen Je kunt je niet voorstellen hoe gruwelijk de mens kan zijn, Pol Pot haalde jonge jongens vh platteland die niet konden lezen en zij waren makkelijk te beinvloeden. Als je over de velden loopt ziet het er vredig uit, de gebouwen staan er niet meer deze zijn gesloopt net na de oorlog omdat de mensen alles konden gebruiken. Veel slachtoffers zijn nog niet opgegraven en bij hevige regenval kunnen er botten en kledingstukken zichtbaar worden. In het midden vd velden staat een herdenkingsmonument hierin liggen 8985 schedels, omdat het monument vol is laat men de andere schedels in de grond liggen. Dat er zoveel mensen vermoord zijn in 3 jaar en 8 maanden, ongelofelijk. Wij hebben thuis de film: First they killed my father gekeken, een hele indrukwekkende film over deze tijd. Vol indrukken gaan we terug naar het hotel, vanmiddag weer klaarmaken voor de reis van morgen naar Vietnam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
