Van Siem Reap met de boot naar Battambang.

8 Jan. 2018 Van Siem Reap met de boot naar Battambang.
Vandaag onze eerste dag in Cambodja, ook hier weer erg vriendelijke mensen, en ze kunnen ook een heerlijk ontbijt maken. Een goed begin, we gaan een scooter huren dan kunnen we vandaag zelf op pad en het nog rustig aan doen. Morgen gaan we naar Angkor voor de korte tour ( van 5-12 uur) en overmorgen de lange tour ( van 8-2 uur). We rijden met de scooter naar een tempel die 20 km buiten Angkor ligt, volgens de receptioniste een erg mooie tempel. Onderweg komen we langs het gebouw waar we kaartjes voor Angkor kunnen kopen, deze hebben we nu al nodig anders kun je niet door het gebied Angkor met de scooter rijden. We kopen een kaart voor drie dagen er komt zelfs een foto op. Dit om te voorkomen dat iemand een pas van 7 dagen koopt ( veel goedkoper per dag ) en deze na drie dagen door verkoopt. We gaan op pad en ineens controle we gaan zeker het gebied binnen, na een half uur rijden we er weer uit en rijden nog verder naar de tempel. Het is een schitterende tempel er is nog heel veel van vroeger bewaard gebleven, alleen de paden en trappen zijn schots en scheef, goed uitkijken dus. Aan het einde zitten er 6 door landmijnen gewond geraakte mannen muziek te spelen, ze spelen om wat geld op te halen om hun gezinnen te kunnen onderhouden. Daar moet je wel wat geld aan ggeven, het schijnt dat er in Cambodje al heel veel landmijnen opgeruimd zijn maar er liggen er ook nog veel. Dagelijks worden er nog opgeruimd, er wordt geadviseerd niet zelf buiten de paden te gaan. We lopen over een goed pad terug en dan ineens Fa valt en Johan vangt haar op maar ze zakt toch op een rare manier door haar benen op de grond. Als ze op wil staan lukt dat niet en voelt haar linker been verdoofd. Er komt een tempelbewaker en samen met Johan hijst hij Fa op. Maar nu…. Er kan niet op het linker gestaan worden veel te pijnlijk. Dan Fa achterop de brommer bij de bewaker en Johan lopend erachteraan. Zo worden we bij onze scooter afgezet, het staan doet nog erg zeer, gelukkig heeft Johan een zwachtel bij zich ( een echte EHBO man), dat voelt al beter. We rijden de weg terug naar de tempel Wat, hier kan je een mooie zonsondergang zien. Fa doet een poging om mee te lopen, dit gaat zeer moeizaam en als ze door haar linker been zakt ligt ze weer op de grond. Wat zijn er toch veel aardige mensen, een Zweedse man helpt haar met Johan overeind en tussen hen in strompelt ze naar de scooter. Johan gaat terug om de tempel te beklimmen en de zonsondergang te fotograveren. Komt al snel terug want er zijn allemaal wolken gekomen, geen mooie zonsondergang dus. Bij het hotel de voet goed afgekoelt bij het zwembad, maar hij wordt al aardig dikker, en lopen zit er niet meer in. Een vd vrouwlijke personeelsleden ontpopt zich als Fa s persoonlijke verpleegster. De voet wordt met ijs gekoeld en daarna ingesmeerd met tigerbalsem, deze had ze bij zich. Als Fa naar de kamer gaat wordt ze door Johan en de “ verpleegster” ondersteund, het lukt net, dat beloofd nog wat.
9 Jan 2018
Vannacht de voet goed omhoog gehouden maar hij is toch nog dik en het lopen gaat heel moeizaam. Gelukkig gaan we met de tuc tuc de tour doen dan kan Fa blijven zitten en Johan de tempels bekijken. Om vijf uur (ochtend) gaan we op pad het is nog donker, maar er rijden al een hele stoet tuc tucs en auto s richting Angkor, ineens weer controle en wordt de datum op het kaartje geknipt. De zonsopkomst is bij Ankor Wat, de grootste en bekendste tempel van Angkor. Johan gaat op pad en na hem zullen er nog vele mensen, vooral Chinezen volgen. Het zal wel erg druk zijn bij de zonsopkomst, dan moet hij wel heel mooi zijn. Eerst iets over Ankor vertellen, het gebied Angkor is 300 km groot, de tempels liggen tussen de jungle en rijstvelden maar de beroemste liggen bij Siem Reap. Het is in 600 jaar gebouwd en elke koning had zijn eigen stijl en daarom heel veel verschillende soorten tempels. In 800 na christus is men met bouwen begonnen en werd het een hele grote stad met tempels, wegen en huizen en werd het de hoofdstad van ket Khmerrijk. IN de 15de eeuw werd heel de stad door de Kmehr verlaten en kon de natuur zijn gang gaan. Het wed weer een jungle pas 4 eeuwen later ontdekten de Fransen de tempels, deze zijn van steen en goed bewaard gebleven, de huizen waren van hout en vergaan. Er zijn alheel veel tempels gevonden en gerestaureerd. Ankor, wat met zijn vijf torens het symbool is van Cambodja, je ziet de beeltenis overal oa op iedere vlag. Het ligt aan een meer en weerspiegelt daarin. Johan komt weer terug en helaas geen mooie zonsopkomst het was te heiig. Fa kan nog wel de buitenkant vd tempel zien. We rijden naar Angkor Thom, via een brug met veel mooie beelden en indrukwekkende poort rijden we Angkor Thom binnen, het is eigenlijk een stad in een stad. Hier staat de Bayon tempel, die heeft 200 gebeeldhouwde gezichten. Johan gaat hem bekijken en de gids rijdt met Fa om de tempel heen. We zijn nog voor de grote drukte dus er zijn nog mooie plaatjes te schieten. We pikken Johan weer op bij de olifantentuin. Hier werden vroeger gevechten tussen olifanten gehouden. We rijden weer verder door het landschap, er staan veel kraampjes met eten en drinken langs de weg en er wonen ook veel mensen in de jungle. Dit zijn wel de erg arme mensen van Cambodja, ze hebben niet meer dan halfvergane tenten en golfplaten om onder te wonen De volgende tempel komt eraan, de Ta keo, een tempel met drie torens en boven een mooi uitzicht, de tempel is nooit helemaal afgebouwd. Ook hier rijdt de gids met Fa helemaal omheen. Eerst even wat eten in een vd vele tentjes en dan naar de tempel van de film Tomb Raider, de tempel Prom, in deze tempel groeit de jungle nog gewoon doorheen, de bomen zijn vergroeid met de tempel. Omdat deze in de jungle ligt kun je hier niet omheen rijden. De laatste tempel van vandaag is de kleinste de Banteay Kdei, er is weinig over bekend maar wel indrukwekkend. De gids zet ons af bij het hotel en er wordt door Fa naar het zwembad gestrompeld en weer goed gekoeld. Ze wordt weer goed door de “ verpleegster” verzorgd. Die heeft spul van haar moeder mee gekregen en heel de voet en onderbeen wordt er mee ingesmeerd en dan ingepakt. Voet omhoog en rust houden. Dat is goed te doen bij het zwembad en heerlijke weer, ook Johan heeft rust nodig, hij heeft tot hilariteit van anderen heerlijk liggen snurken. S Avonds met de tuc tuc op aanraden vd tuctucchauffeur in een Khmerrestaurant gegeten, wijs van hem gedaan, hij kreeg daar gratis eten.
10 Jan 2018
Vandaag de grote ronde, deze heet zo omdat het de meeste km rijden is. Deze tempels zijn wat verder van Siem Reap. Gelukkig nu niet zo vroeg op maar we beginnen om 8 uur, kunnen we eerst heerlijk ontbijten, nadat de voet die nu ook flink blauw is geworden door Johan gezwachteld is. Eerst een half uur met de tuctuc voor we bij de eerste tempel komen, hier moet je het laatste stuk ernaar toe lopen, maar de gids krijgt het voor elkaar dat hij de tuctuc voor de tempel mag neerzetten, zo kunnen we ook een keer samen op de foto voor een tempel. We maken weer een hele ronde naar veel verschillende tempels. Vooral de tempel op het water was erg mooi, hoe hebben ze dat in die tijd kunnen verzinnen en maken, dat is ongelooflijk knap. Fa houdt haar voet goed omhoog in de tuctuc maar het begint toch zeer te doen, na het middageten rijden we terug naar het dorp. Op aanraden van de tuctucchauffeur kopen we kaartjes voor de Cambodiaanse dansvoorstelling met buffet voor vanavond. De voet is weer erg dik dus rust houden aan het zwembad, dat moet wel want het lopen lukt toch nog niet. Om zes uur worden we opgehaald en afgezet bij een grote zaal en er staat een gigantisch groot buffet, jammer dat veel van het eten al koud is. Maar Johan weet toch nog wat warme wokgerechten te vinden en fruit na is ook altijd heerlijk. Dan begint de dansshow, ook dit zijn weer van die heel kunstige dansen met schitterende kostuums. Heel leuk om mee te maken. Terug op de kamer heeft Johan de tassen vast ingepakt want we gaan morgen met de boot naar Battambang.
11 Jan. We zouden met een busje on 7 uur opgehaald worden, niet dus er komt niemand, de receptionist belt en ja hoor we worden nog opgehaald. Er komt een tuctuc aan bestuurd door een vrouw, dat hebben we nog niet gezien. We worden bij een busje afgezet en omdat Fa met haar voet zit mogen ze er als eerste in, gelukkig want het busje wordt voller dan vol gestouwd. Na een half uur rijden komen we bij een meer hier liggen een paar oude boten, daar moeten we dus mee mee. Ook deze worden nog voller dan vol gemaakt boven op het dek en onder in, overal zitten mensen. Gelukkig hebben we onder een plekje gevonden want het is koud en bewolkt. We gaan met flinke vaart het meer over en iedereen wordt nat en koud, gelukkig zitten wij vooraan en hebben we minder last vd wind en water. Na een uur varen we een rivier op, langs de rivier liggen drijvende dorpen. Alles op het water huizen,winkels, restaurantjes. Het is prachtig om te zien, hier zien ze niet veel toerisen want de kindjes staan enthousiast te zwaaien. We stoppen midden op de rivier zou de motor kapot zij? Nee, hoor na vijf minuten komt er een bootje iemand afzetten en deze klimt op onze overvolle boot. Die moet ook mee, en zo komen er nog wel 15 man met nodige bepakking bij. Waar blijft het allemaal, gelukkig heeft Fa genoeg plaats om haar voet omhoog te houden. Het is een hele afwisselende bootreis, en hele gedeeltes varen we door een natuurgebied, net de biesbosch. Hier zie je af en toe hele oude bootjes liggen waar ze meteen heel gezin op wonen, deze mensen moeten echt heel arm zijn. Maar de kindjes zijn allemaal vrolijk en zwaaien volop. We zijn blij dat we niet bovenop zitten de zon is flink gaan schijnen en je hebt daar geen beschutting, wij zitten beneden goed en kunnen het ook goed zien. Gelukkig stoppen we onderweg een keer bij een drijvend restaurant, plaspauze, want de wc op de boot is een ramp, net een klein kastje met twee voetstappen waar tussen je moet plassen, nee dat wordt hem niet. Het laatste gedeelte is het water erg laag en heeft de kapitein veel moeite om de boot goed te manouvreren, we kunnen maar zachtjes varen en zo zijn we na 7 uur varen eindelijk in Battambang, maar wat een mooie, indrukwekkende bootreis, we hebben gezien hoe ze in Cambodja nog echt leven ver van de touristen. Fa heeft wel honderd foto s geschoten. Nu de boot nog af, waar zouden we zonder de vriendelijke medemens zijn, we worden door iedereen geholpen en komen veilig aan wal. Het hotel is dichtbij en we besluiten na deze lange dag bij het hotel te eten en te laten masseren. Ditmaal samen op een kamer en zelfs anderhalf uur, heerlijk, zelfs Fa haar voet wordt onder handen genomen, heel vakkundig en ze heeft er baad bij. Johan krijgt nu ook een gewone massage, al lacht de masseuge er wel vaak ondeugend bij.