Met de beroemde trein van Kandy naar Ella

Met de beroemde trein van Kandy naar Ella
We ontbijten vroeg en staan om acht uur bij het station van Kandy. We kunnen tweede klasse kaartjes kopen, zonder een gereserveerde plaats. Bij het perron zien we het al het staat vol met backpackers, dat wordt staan in de trein. De trein is maar een kwartiertje te laat, en als hij stopt stromen er horden mensen uit de trein. Voor Fa gaat een man al de trein in en Fa loopt er achteraan, er is nog 1 vrije stoel, dus snel gaan zitten. Johan komt later de trein in en heeft pech, net als heel veel andere backpackers. Dat wordt dus heel de reis staan, we vertrekken en al snel komt het ene na het andere mooie landschap voorbij. Bergen met theeplantages, watervallen na elke bocht weer iets moois. Hoe hoger we komen, hoe kouder en natter het wordt. De eerste regen in de vakantie, gelukkig in een droge trein. Er komen steeds verkopers in het gangpad langs met allerlei waren. Ze duwen zich door de backpackers heen, we kopen lekkere vers gebrande nootjes, verpakt in een bladzijde uit een gebruikt schoolschriftje. De nootjes zijn zo vers, ze zijn nog behoorlijk warm. Na 5 uur komen we bij Nurawiya Eliya, er gaan hier veel backpackers uit, maar er komen er nog meer in de trein. Maar Johan heeft nu wel een stoel bemachtigd. We gaan verder en het wordt steeds warmer en droger. Na 2,5 uur zijn we in Ella en daar is het een heerlijke temperatuur met een zonnetje. Ella ligt op 1100m hoogte en heeft een erg gezond klimaat. Het heeft de zuiverste lucht van Sri Lanka. Ons guesthouse ligt op een helling uitkijkend op de Ella rock. Deze kun je beklimmen, 4 uur heen en 4 uur terug. Dat is dus niks voor Fa. Morgen maar wat anders verzinnen. We lopen in het donker(echt donker) naar de mainstreet van Ella, heel veel gezellige restaurantjes, dat moet wel want hier zijn ook heel veel backpackers. Het is een gezellige boel. We kruipen op tijd in bed, want zo n treinreis is behoorlijk vermoeiend.
De volgende ochtend huren we een scooter en gaan op pad naar een theeplantage, eerst steil naar beneden en dan weer steil omhoog. De scooter kan het net aan, we rijden door schitterende theeplantages, en er zijn nog vrouwen met de hand aan het plukken. Dit op zeer steile hellingen. Boven op de berg ligt de theeplantage, bij de uitleg horen we dat dit is voor de frisse lucht die dan door het gebouw waait( natuurlijke ventilatie), en voor de zuivere lucht. In de fabriek krijgen we een rondleiding, erg leerzaam omdat wij alle machines in werking zien draaien. Eerst worden de bovenste bladeren geplukt en naar de fabriek gebracht, dit gebeurt elke morgen. Dan worden ze natuurlijke gedroogd, Daarna door een machine geplet, meerdere keren en daarna op tafels gelegd om de aroma uit de bladeren vrij te laten komen. Dit duurt een paar uur al naar gelang het seizoen. Er is een thee expert die bepaald door proeven en ruiken de tijd van droger. Dit is een heel belangrijke man in de fabriek, als het te lang ligt dan verlies je de aromas. Daarna wordt het in een droogmachine gedroogd, en dan gaat het door verschillende zeven. Fijne en grover, hoe fijner hoe donkerder de thee en hoe grover hoe lichter de thee. Je hebt 4 klasse, Europeanen gebruiken klasse 1 tot 3.
4 vinden wij veel te sterk. We mochten proeven en dit was ook heel sterke thee, bijna niet te drinken zonder melk. Een zeer interessante rondleiding, en natuurlijk een paar pakjes echte ceylon thee gekocht, 2 gram in een kopje en 5 minuten laten trekken, zo hoor je thee te maken. Een theeplant kan elke 10 dagen geplukt worden en gaat 70 jaar mee. Elk gedeelte van Sri Lanka heeft zijn eigen smaak thee.(Door de grondsoort, temperatuur vochtigheid en zon). De plantjes groeien boven de 700 meter. We zijn nu echte thee experts geworden. We gaan met de scooter weer op pad en nu naar een grot bovenop een berg, het is een heilige grot want er ligt een prinses van vroeger begraven. We willen aan de klim beginnen, maar dan komt er een monnik aangelopen, eerst betalen voor je naar boven mag, We beginnen aan de klim 700 treden in allerlei hoogtes omhoog geen enkele traptrede is gelijk, maar we halen het en zien een grot, het is niet veel bijzonders, er zijn drie ingangen te zien, later horen we dat een gang naar een dorp 50 km verderop gaat. Je mag er niet in want er zitten daar giftige slangen. Nu weer de 700 treden naar beneden. Dat is nog moeilijker en gelukkig helpt begeleider Johan om Fa heelhuids van de berg te krijgen. Beneden komt er een jongen naar ons toe en wil een grottempel laten zien. Hij beheerd het en heeft de sleutel, 200 m steil naar beneden en daar komen we in een mooie grottempel. Het lijkt de grottempel van Dambulla maar dan in het klein, een van de ingangen vd grot boven komt uit in deze grottempel. Nu het steile stuk weer naar boven lopen en dan weer op de scooter. We vervolgen de weg en komen bij een waterval. Hier is het druk vd Sri Lankanen, Je mag er niet zwemmen omdat er door de gladde rotsen al veel mensen gevallen en verdronken zijn. Bij een gedeelte waar water uit een pijp komt gaan ze zich wassen, ze hebben allemaal zeep bij zich en er wordt flink gepoetst. Ik denk niet dat ze thuis een douche hebben. We maken mooie foto s maar wagen ons niet op de rotsen. We gaan terug naar Ella en besluiten daar te kijken bij de nine arch bridge. De negen bogen brug die vroeger helemaal van steen is gebouwd en waar de trein nog steeds overheen rijdt. We weten niet helemaal de weg en vragen de weg bij een politiecontrole. Ze wijzen ons naar een zeer slecht pad. Voorzichtig gaan we er met de scooter in. Na een paar honderd meter nog maar eens bij een huis vragen. Kom maar hier kijken zegt het vrouwtje, hier heb je een mooi uitzicht op de brug en de trein komt over 5 minuten. Je kan er vers fruit sap bestellen en we zitten met onze ananas juice op de eerste rang. Even later rijdt de trein over de brug en kunnen we mooie foto s maken. We willen weg gaan maar worden op een pad naar beneden gewezen, na 200 meter ben je bij de brug, dan kun je erop lopen. We doen het maar na 50 m wordt het pad meer klauteren naar beneden. Heelhuids komen we beneden en we hebben wel erg veel geluk, er komt nog een trein aan, dus nog meer foto s met de brug en een trein erover heen. Nu nog het steile stuk naar boven klauteren, en weer is Johan de super begeleider van Fa en zonder kleerscheuren komen we boven. Nog even op een terrasje van de zon genieten en om half zes staan we weer voor ons guesthouse. Een heerlijke dag.
S nachts wordt Fa ziek en heeft koorts, s morgens na het ontbijt naar de plaatselijke kliniek. Eerst melden, dan schrijven ze je naam in een boek en dan moet je binnen in de wachtkamer gaan zitten. Alle mensen zitten netjes op een rij te wachten als er een naar binnen mag schuift heel de rij op. Na vijf minuten wordt ik al binnen geroepen, wel raar om voor te gaan, maar de mensen blijven vriendelijk naar me lachen. Ik krijg een recept voor de ontsteking en tegen de koorts. Bij een ander loket is de apotheek, en weer mag ik voor, ik mag zelfs achter het gordijn in het kantoortje komen. Als ik wil betalen blijkt het allemaal gratis te zijn, dokter en apotheek worden betaald door de gouvernement. We doen een bijdrage in de donatiepot, dat hebben ze wel verdient na zo n behandeling. We rijden een stukje het dorp uit en parkeren de scooter, we gaan de little adams peak beklimmen. Een mooi niet te stijl pad gaat door de theeplantages, een schitterende wandeling, maar het fenijn zit in de staart, weer 350 treden omhoog klimmen. We doen het langzaam aan door Fa, maar de top wordt wel gehaald, beloning een geweldig uitzicht. Voorzichtig met Johans hulp weer de trappen naar beneden, op het rechte pad even niet opletten en ja hoor, andere knie van Fa ook kapot. Gelukkig staat de scooter niet ver weg, en we gaan terug naar het guesthouse waar Fa de hele middag slaapt. Maar om 4 uur nog op pad met de scooter naar een tempel, hij ligt langs de weg en valt erg tegen, niet veel bijzonders. Dan ziet Johan een klein paadje naar beneden en komen we bij een schitterende grottempel. Toch niet voor niets hierheen gegaan. S Avonds in het gezellige backpackersdorp Ella wat gegeten.