Van Kanchanaburi naar Ayutthaya.

Van Kanchanaburi naar Ayutthaya.
Vanmorgen 27-8-2015 om half zeven aan het ontbijt, want we gaan met de trein over het oude Birmaspoor naar Bangkok. De trein vertrekt maar een paar keer per dag, want het is een enkel spoor. S morgens gaat hij om 7.15 uur, maar werd er bijgezegd, meestal is hij later. Je kunt op de dag zelf pas een kaartje kopen. Om 7.15 staan we netjes bij het loket, maar het is niet open. Er staan ook al Engelsen te wachten, een van hun heeft de rit twee jaar eerder gemaakt en toen kwam de trein twee uur later. Maar we hebben geluk om 7.45 gaat het loket open en even later komt de trein er via de riverkwai brug aan. Gelukkig is er nog plaats en de airco bestaat uit open ramen. Wel oppassen met je hoofd eruit te steken want er is erg dicht tegen het spoor aangebouwd. Na een rit van drie uur(over 80 km), arriveren we in Bangkok, we moeten met de taxi naar een ander treinstation om de reis naar Ayutthaya te vervolgen. Twee Engelsen moeten daar ook naar toe en we nemen met zijn vieren een taxi. Erg goed rijden kan de chauffeur niet, want als hij een heuveltje op moet verbrand hij zijn koppeling, wat een stank. Maar we halen het en de trein naat Ayutthaya staat al klaar en na anderhalf uur arriveren we in Ayutthaya. Op het station staan de tuk-tuks al klaar, we rijden met Mr Jo mee. Na twee minuten stopt hij, want hij moet vragen waar ons hotel is, en geeft ons een boekje, met lovende Hollandse recensies over zijn dagtripjes. Kunnen we vast in kijken, even later rijdt hij door en na drie minuten zijn we al bij het hotel. Het was dus een truc, we hebben er geen zin in en hij laat goed blijken dat niet leuk te vinden. De hotelkamer is een huisje met een overdekt terras erbij, uitkijkend over een mooie vijver en veel groen, we zitten hier weer goed. Ook het zwembad ziet er weer uitnodigend uit. We boeken gelijk een boottocht over de rivier met bezoek aan twee tempels, de oude binnenstad van Aytthaya bestaat uit heel veel tempels, veel zijn er door de Birmanen verwoest, maar sommige overblijfselen zijn deels herbouwd. We varen om de binnenstad heen en meren aan bij een tempel aan de andere kant van het water. Een heel mooie tempel met een reusachtig gouden beeld. Als we buiten komen zien we een inktzwarte lucht aankomen en op het water begint het dan ook keihard te waaien en te regenen. We hebben wel een dakje op de boot. Maar aan de zijkant zit niets, onze eerste regenbui en we kunnen nergens schuilen. Met paraplu s proberen we de schade te beperken, er wordt gewoon doorgevaren, bij de volgende tempel kunnen we er geeneens af, het water stroomt als een rivier de trappen af. Dit bedoelen ze dus met tropische buien, maar zo snel als het kwam zo snel is het ook weer droog. We varen de binnenstad helemaal rond en hebben al een goede indruk van Ayutthaya. Het is toch al zeven uur als we bij het hotel terug zijn, en besluiten om lekker daar te eten, daarna een afzakkertje op ons balkon en de dag was weer heerlijk. De volgende dag pakken we een fiets van het hotel, we zitten vlak bij de binnenstad en kunnen deze zo goed verkennen. Eerst met een bootje het water over en dan twee trappen met de fiets omhoog, gelukkig heeft Johan de energie om allebei de fietsen omhoog te brengen. We zien al fietsende veel tempels en besluiten de bekendste te bezoeken, een daarvan is de Wat Phra Mahthat deze is vooral bekend om het boedahoofd dat in de wortels van een boom is gegroeid. Als we verder fietsen horen we een grote klap en ja hoor de voorband van Fa is geklapt, er zit een flinke scheur in. Wat nu, het is veel te ver om terug te lopen, we besluiten Johan zijn fiets te laten staan en met de fiets van Fa in een tuk-tuk terug naar het hotel te gaan. Het past allemaal net, de fiets wordt omgeruild en we gaan met de tuk-tuk weer terug naar de andere fiets. We kunnen onze route weer vervolgen we zien veel mooie tempels namen zijn niet te onthouden, ze beginnen wel allemaal met Wat, bij de olifanten tempel staan wel tien olifanten waar je een ritje mee door de straten kan maken. We vinden het er zielig uit zien en fietsen door, weer een klap en nu is de achterband van de fiets van Fa geklapt(Ben ik dan zo zwaar?). Weer een tuk-tuk aangehouden en nu met twee fietsen en wij erbij achterin de tuk-tuk. Helemaal opgevouwen rijden we naar het hotel, wie krijgt er nou twee keer een lekke band we krijgen er de slappe lach van. Bij het hotel eerst lekker eten en daarna afkoelen bij het zwembad. Dan proberen wij het voor de derde keer, we pakken de fietsen en rijden naar een tempel buiten de stad, niet voor niets, ook deze is weer heel mooi. Zonder veel problemen fietsen we terug, het kleine regenbuitje nemen we op de koop toe. De temperatuur blijft toch lekker warm. S avonds met de tuk-tuk naar een restaurant aan de rivier, terug gaan we lopen, we moeten via een grote drukke weg het water over, als we net op de brug lopen stopt er een heel oude (lege) bus, de chauffeur is klaar voor vandaag, hij neemt ons mee de brug over en daar stappen we weer uit, wat zijn ze hier toch vriendelijk. De volgende dag aan het ontbijt zegt de serveerster, hebben jullie gisterenavond naar het hotel teruggelopen. Jawel, waarom? Nou haar man is tuk-tukchauffeur en had twee grote mensen zien lopen over de weg. Ja, dat konden alleen wij zijn, en dat klopt. De Thailanders vinden het maar raar als je een stukje wil lopen. Maar ja wij zijn rare Hollanders haha