Annie's Guesthouse Cradock

2-9-2011 Cradock
Alweer een lekker zonnetje als we de gordijnen openslaan in Lodge at Bloem in Bloemfontein, de herten lopen al op ons grasveld. Het eerste gedeelte van de reis gaat over de snelweg. Dit is een saai gedeelte maar schiet lekker op. Halverwege kunnen we een gele weg naar Cradock nemen. Deze gaat naar een groot meer wat uitmond in de Gariepstuwdam, grenzend aan een natuurreservaat. De omgeving wordt weer mooier als we Gradock naderen. In Gradock staan nog heel veel huizen in de oud-Engelse stijl. Ook staat hier het oudste hotel van Zuid-Afrika, de straat grenzend aan het hotel is helemaal nog in oude stijl van meer dan 100 jaar geleden, in deze huisjes kun je ook overnachten. Ons guesthouse is ook in Engelse stijl, en we hebben een leuk huisje in de (alweer) Engelse stijl. Na een paar uur van het zwembad te hebben genoten gaan we het stadje verder verkennen. Even iets uit de auto halen denkt Fabiola, en ja hoor, daar gebeurd het. De rechter voet schiet in een kuil en slaat dubbel. Veel pijn en het wordt al dik. Het zwembad is dichtbij en daar wordt in gekoeld. Na een kwartier gaan we op pad en het lopen valt niet tegen. In het oude straatje staan wel 25 oude wagens, mensen uit heel Europa doen mee met de Classic Afrika Ralley. Ze overnachten in de oude huisjes.. S’avonds gaan we iets leuks zoeken om te eten, het lopen gaat moeizaam. We eten in het oude Victoria hotel. Omdat de Ralley-groep daar ook eet, treden er 4 jonge donkere vrouwen op uit het dorp. Als ze beginnen te zingen is het gelijk stil, wat kunnen zij mooi zingen. Ze zingen liedjes, die ze ook in de kerk zingen en een liedje wat moeders zingen om de kinderen in slaap te krijgen. Ze besluiten met een lied wat de boeren in de kerk zingen als het lang niet heeft geregend en er dringend een regenbui moet vallen. Het is een aardigheid om naar ze te luisteren. De voet van Fabiola doet zo zeer dat ze er niet meer op kan lopen en Johan besluit de auto te gaan halen. Maar wordt teruggeroepen door de eigenaresse van het hotel. Hij moet terug naar zijn tafeltje en even later staat er een chauffeur klaar om ons naar het guesthouse te brengen. Wat zijn de mensen toch vriendelijk. In het donker wordt de voet weer in het zwembad gekoeld. In de hoop dat het morgen beter gaat.