Clarens

31-8-2011
Nadat we gisterenavond naar een sterrenhemel met ongelooflijk veel sterren hebben gekeken, zijn we op tijd (21.30) gaan slapen. Dat is het voordeel als er geen tv en internet is in de middle of nowhere. Vanmorgen om half 8 ontbeten en daarna op pad. De tom-tom gaf aan om terug te rijden naar de snelweg, maar Johan dacht dat we wel via Lesotho naar Clarens konden rijden. Dan moet je wel over de Sani- pas, de hoogste berg van Zuid-Afrika. Maar dat moet volgens ons geen probleem zijn. We rijden een half uur op een asfalt weg, dan wordt het een pad van rotsen. Al snel moet Johan kuilen en stenen ontwijken, maar het is er wel prachtig en we rijden door, ook al wordt de weg nog slechter. We rijden langs een grasland wat ze in brand hebben gestoken, de vlammen zijn vlak bij de auto je hoort het vuur knetteren. Het gaat nu stijl omhoog, en we worden flink door elkaar geschut. Na een uur komen we bovenaan de pas en daar is de grens met Lesotho. We gaan naar de douane en horen dat de weg in Lesotho nog slechter is en er op plaatsen plakkaten ijs liggen, je mag er alleen met en 4-Wheeldrive over rijden. Dat is onze Nissan dus niet. Het wordt dus omdraaien, een uur terug hobbelen en dan via de asfaltweg onze reis vervolgen. Maar we blijven positief, we zijn op het hoogste punt van Zuid-Afrika geweest en het was een schitterende route die wij niet hadden willen missen. Op de snelweg kunnen we flink opschieten, we passeren een pick-up die wel 6 kalveren in de achterbak heeft staan. Wat een manier om beesten te vervoeren, maar ja het is Zuid-Afrika. Er zijn onderweg veel wegwerkzaamheden. Maar we zien maar weinig mensen werken. Of ze staan te buurten, of ze zitten in de schaduw te luieren. Die kunnen van het werken niet moe worden. De laatste 80 km gaan over een smallere asfaltweg. We komen bij een post van het Golden Gate National Park en moeten onze namen en de gegevens waar we overnachten opschrijven. We vervolgen de weg met schitterende rotspartijen, met roodachtige kleuren en na elke bocht weer een ander zicht op rotsen. Om 4 uur zijn we in Clarens een klein kunstenaarsdorpje in oud Amerikaanse stijl. Het ligt op 1900 meter hoogte en is omringd door grote rotspartijen. We hebben er een leuke cottage geboekt en het ziet er schilderachtig uit. De kippen lopen los in de tuin. Als we door het dorp lopen lijkt het wel bijna uitgestorven, het blijkt dat het in het weekend erg druk is met vakantiegangers uit Johannesburg en Pretoria. Door de week rusten de winkeliers allemaal uit. En als er geen klanten zijn gaan ze gewoon dicht. Dat zien we s’avonds, er zijn maar 2 restaurants van de velen open . Maar het is er gezellig druk, en alweer eten we een heerlijk maal.