31 aug 2017 Naar Batu Ferringhi maleisie

31 aug 2017 Naar Batu Ferringhi
Vanmorgen maar een klein ritje, we gaan naar het eiland Penang, het ligt vlak bij het vaste land van Maleisie en is met een brug van 22 km verbonden. Penang staat bekend om het lekkere eten, hier woont een mengeling van nationaliteiten. We kunnen nog niet op de kamer, maar een paar uur op de ligbedden is geen straf. Een lui middaagje aan het zwembad, dat is nog niet voorgekomen.
S’Avond gaan wij op zoek naar een restaurant, bij het hotel begint de avondmarkt al en alle Chinese rommel kun je hier kopen. Alles voor een special price. We komen uit bij een foodmarket, het ziet er gezellig uit en heel veel verschillende foodkraampjes. Chinees, Maleis, Europees, Indisch, Afrikaans, Italiaans, er is voor iedereen wel wat te kiezen, en als we een paar kraampjes geprobeerd hebben, het smaakt heerlijk. Voor 13 euro hebben we onze buik vol en dat met een halve liter bier en fruitshake. Als we later op tripadvisor kijken staat het in de top drie, we begrijpen waarom, een aanrader.
De volgende morgen met de shuttlebus van het hotel naar de hoofdstad Georgetown, we worden in het cenrum afgezet, een deel van het centrum staat op de Werelderfgoedlijst, dit is het koloniale gedeelte. Gebouwd door de Engelsen rond 1900 o.a. de klocktower, the st George church, cityhall. Ook de vesting is nog bewaard gebleven, je hebt er een mooi uitzicht over het water. We slenteren door de Indische wijk, met heerlijke etensluchten en Chinese wijk, ook hier weer een wondermiddel voor Johan zijn rug gekocht, wat zal die met de 80 hard lopen. Om 13.00 uur gaan we met de bus weer terug want het zwembad is met dit warme weer lekker verkoelend. S Avonds gaan we onze smaakpappillen weer verwennen bij de Foodmarket, weer iets anders genomen en wederom heerlijk. Terug komen we langs een massagesalon, en onze voeten hebben wel een heerlijke massage verdiend. Het is gelijk reflexologie, we wisten niet dat we zoveel pijnlijke punten in onze voeten hadden.
Vandaag met de auto op pad, eerst naar Penang Hill, met een kabeltrein omhoog voor een mooi uitzicht over de stad. Je moet er wat voor over hebben, meer dan een uur in de rij om naar boven te gaan, maar we hebben een gezellig gesprek met een dominee uit Sumatra, hij is met zijn broer op missiebezoek en vertelt over zijn eiland Sumatra, we moeten er zeker een keer naar toe. Als wij zeggen uit Nederland te komen, zegt hij dat hij een paar woordjes Duits kan, hij kijkt Johan aan en zegt: Ich liebe dich. We lachen ons rot, een liefdesverklaring voor Johan van een dominee. Als we zeggen dat het ik hou van jou betekend wordt hij helemaal rood. We vragen hoe hij aan het zinnetje komt, nou van de tv. We hebben een hoop lol en de tijd is zo om. Boven is het uitzicht prachtig, en ook de dominee staat weer bij ons, hij is met zijn vrouw aan het bellen en geeft de telefoon aan Johan, dan kan ze Johan zien en met hem praten. Hij lijkt wel een beroemdheid. Even later vragen we een jongen een foto van ons tweeen te maken, we raken aan de praat, hij komt uit Thailand, maar woont in Maleisie omdat hier meer werk is, en het beter betaalt. Ook hij wil weer met Johan op de foto, wat is dat toch met die man? De rij naar beneden is gelukkig niet zo groot, we zijn snel beneden. Daar zien we dat het nog veeeeel drukker is geworden hebben we nog geluk gehad. We gaan nog verder naar de Kek Lok Si tempel, de grootste Boedistische tempel van Maleisie met veel Chinese invoeden. In Penang is ook 50% Chinees. Hij is al van ver te zien, het lijkt wel een dorp, er wordt nog steeds aan de tempel gebouwd. Via heel veel souvenirkraampjes en langs een vijver vol met schildpadden, kom je bij de Ban Po Bar, de 10.000 Boeda Pagode, hier hebben we een kaars opgestoken. Bij een andere tempel kun je je naam op een dakpan laten zetten door een monnik en deze komt dan op het dak vd nieuwe tempel. Johan is hier voor altijd vereeuwigd. We gaan met een lift naar boven, weer een andere tempel, hier kun je lintjes kopen voor geluk, Fabiola kiest er drie uit: goede gezondheid, voor altijd samen, en veel geluk voor heel de familie. Wie weet brengt het geluk, er hangen er al heel veel, een kleurrijk gezicht. We gaan alle trappen weer afdalen, tijd om naar het verkoelende zwembad te gaan. Tegen zonsondergang gaan we nog even langs het strand, als we even ergens gaan zitten komt de hoedenkoopman bij ons zitten, hij heeft heel de dag over het strand gelopen. We beginnen een praatje en hij vertelt uit Pakistan te komen, hij is met een Maleise vrouw getrouwd leren kennen via internet. Die (zijn vouw) was heel aardig toen ze verkering hadden maar nu heeft ze de broek aan, hij heeft niets meer te vertellen. Zo is het met alle Maleise vrouwen zegt hij, in Pakistan is dat wel anders. Hij vraagt aan Johan of hij er ook last van heeft, die houdt wijselijk zijn mond. Als hij weg gaat zegt hij, zo nu ga ik weer naar Hitler. Hij lacht er wel bij.
S Avonds de verleiding niet kunnen weerstaan en weer op de Foodmarkt gegeten, en ook de voeten worden weer behandeld, nu met een schouder-nekmassage erbij. We weten nu precies waar de pijnlijke spieren zitten, we krijgen er ook een kopje Chinese gezondheidsthee bij, we komen staks herboren naar huis.